Türk Kurtuluş Savaşı´nın başlarında, İstiklâl Harbi´nin milli bir ruh içerisinde kazanılması imkânını sağlamak amacıyla Maarif Vekaleti, 1921´de bir güfte yarışması düzenlemiş, söz konusu yarışmaya toplam 724 şiir katılmıştır. Kazanan güfteye para ödülü konduğu için önce yarışmaya katılmak istemeyen Burdur milletvekili Mehmet Akif Ersoy, Maarif Vekili Hamdullah Suphi´nin ısrarı üzerine, Ankara´daki Taceddin Dergahı´nda yazdığı ve İstiklal Harbi´ni verecek olan Türk Ordusu´na hitap ettiği şiirini yarışmaya koymuştur. Yapılan elemeler sonucu Türkiye Büyük Millet Meclisi´nin 12 Mart 1921 tarihli oturumunda, Mehmet Âkif´in yazdığı şiir coşkulu alkışlarla kabul edilmiştir. Mecliste İstiklâl Marşı´nı okuyan ilk kişi dönemin Milli Eğitim Bakanı Hamdullah Suphi Tanrıöver olmuştur.
Mehmet Âkif Ersoy İstiklâl Marşı´nın güftesini, şiirlerini topladığı Safahat´a dahil etmemiş ve İstiklâl Marşı´nın Türk Milleti´nin eseri olduğunu beyan etmiştir.
Şiirin bestelenmesi için açılan ikinci yarışmaya 24 besteci katılmış, 1924 yılında Ankara´da toplanan seçici kurul, Ali Rıfat Çağatay´ın bestesini kabul etmiştir. Bu beste 1930 yılına kadar çalındıysa da 1930´da değiştirilerek, dönemin ,Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası Şefi Osman Zeki Üngör´ün 1922´de hazırladığı bugünkü beste yürürlüğe konmuş, toplamda dokuz dörtlük ve bir beşlikten oluşan marşın armonilemesini Edgar Manas, bando düzenlemesini de İhsan Servet Künçer yapmıştır.
